Rinus Anema Mulo Ste Marie Huijbergen 1965 tot 1969
Sinds een jaartje ben ik met pensioen gegaan en dan is het onvermijdelijk dat je terug gaat blikken op je leven en met name op je jeugdgeschiedenis. Ik ben in mijn jeugd inwoner van Huijbergen geweest en ben na de lagere school van het dorp naar klooster Ste. Marie gegaan om daar als externe leerling de Mulo te kunnen volgen. Dat was in de jaren 1965 tot 1969, ik heb er een fijne tijd gehad.
Toen ik net gepensioneerd ben had ik eens de tijd om een lang gekoesterde wens in vervulling te laten gaan en dat was met name een bezoek aan het Wilhelmietenmuseum in Huijbergen. Eenmaal daar heb ik een rondleiding gehad door Broeder Adri Franken die tevens de conservator was van het museum. Hij wist nog zoveel van mijn jeugdtijd te herinneren en heeft erg veel kunnen vertellen daarover. In het museum was ook een videopresentatie met alle foto's van de Broeders van Huijbergen en ik kende er nog velen van waar ik ook les van gehad heb. Helaas waren allen overleden, ik herkende nog veel broeders op de getoonde foto's.
Voor mij was het bezoek een hele openbaring en wat ik zelf nog herinnerde
van het museumgebouw in mijn jeugd heb ik Br.Adri verteld. Hij vond dat interessant
genoeg om dat als aanvullend materiaal toe te voegen als ervaringen van een
oud-leerling en vroeg mij dat als een verhaal op schrift te zetten. Dat is
inmiddels gebeurd en al door het museum ontvangen. Maar ik wil dit verhaaltje
ook met jou delen en heb dit buiten de klassenfoto aangevuld met de namenlijst
ook als bijlage meegestuurd. Helaas sta ik er op deze klassenfoto zelf niet
op, de broeders kozen er jammer genoeg niet voor de externe leerlingen ook
op deze foto te laten zetten. Ik vind het mooi om deze jeugdherinneringen
over te dragen en heel fijn dat jij destijds een website bent gestart om al
die herinneringen te verzamelen en te delen.
Klassefoto Ste Marie Huijbergen Mulo klas 3A 1968
Bovenste rij vlnr. Nico Werry - Rudi Mensink - Jan Rijnbeek - Flip de Nijs - Peter Rademakers - Pierre Chamuleau - Rinus Buys - Frank d'Hooge - Middelstere rij vlnr. Jos Uitdewilligen - Leo van Doorn - Stephen van Helvoort - Paul Vorwerk - Nico Vonk - Hein Geboers - Corneille (Corné) Schrooyen Onderste rij vlnr Directeur Ste Marie Broeder Remigius - Christ Lauerijssen - Kees van Disseldorp - Kees ? - Antoine Rensen - Broeder Paulus - staande Broeder AchaniusGebouw Ste Marie internaat te Huijbergen
Kostschool pensionaat Ste Marie Huijbergen
1975 Op weg naar school (de oprijlaan) Met Yolanda Schrauwen - Wisa Bartels - Henk Timmersmans - Jack v.d. Lee en achteraan Fonny v.d. Busse. (Bron Facebook pagina Ste Marie Huijbergen)
Terugblik door Rinus Anema
Eindelijk was het dan zover, nu ik met pensioen gegaan was ontstond de mogelijkheid om na lange tijd mijn oude woonplaats Huijbergen eens te bezoeken. Als oud- leerling aan het pensionaat St. Marie was ik reuze benieuwd welke herinneringen ik daarover weer naar boven kon halen. In het dorp waar ik woonde was destijds een goede band met het klooster en was het bijna vanzelfsprekend geworden dat je als "externe " gebruik maakte van het onderwijsinstituut van de congregatie van Broeders van Huijbergen. Als dorpsjongens konden we daar naar de MULO, die wijd en zijd bekend stond om het kwalitatief goede onderwijs van de broeders. Als eerste stond op mijn verlanglijst een bezoek aan het Wilhelmietenmuseum.Dat museum is gevestigd in het oude poortgebouw, het enige deel van het oude Wilhelmietenklooster dat na de bombardementen van de Duitsers in 1944 is overgebleven.
Ik heb dit gebouw nog goed gekend van de tijd vóór de
restauratie van 1975. Op de leeftijd dat wij als dorpsjeugd op ontdekkingstocht
gingen in en rond ons dorp was dit gebouw een prachtige speelomgeving.
Het was een totaal verwaarloosd gebouw en zag er voor ons spookachtig
en dus erg avontuurlijk uit. Op de begane grond waren diverse ruimtes
waar oud materiaal in was opgeslagen. Maar voor ons was de eerste verdieping
veel interessanter. Om het gebouw binnen te komen klommen we via de
gammele regenpijpen naar boven en via het dak wisten we binnen te komen.
Een van de ruimtes die we het mooist vonden was die achter het raampje
boven de poort. Eenmaal op die verdieping beland was het goed uitkijken,
we liepen over vermolmde balken waar je er de begane grond dwars doorheen
kon zien en het hout kraakte onheilspellend.
Het was er griezelig donker. Het schemerlicht dat naar binnen kwam
via de raampjes aan de voorkant waar de klimoppen naar binnen groeiden
over de met mos begroeide gevel gaf ons het zicht op achtergelaten aangetast
meubilair en zelfs oude schilderijen, zover ik me kan herinneren was
er een met een haan erop geschilderd. Verder vonden we dozen met verroeste
soepblikken en groenteblikken. Wij concludeerden dat dit wel als proviandvoorraad
heeft moeten dienen voor vluchtelingen in de 2e wereldoorlog.
Dat er veel gevochten was in de oorlog bleek wel uit het feit dat we
regelmatig munitie in de vorm van kogelhulzen vonden tussen de bomen
langs de toegangsweg naar het museum aan de Staartsestraat.
Toen we wat ouder werden werd een van de ruimtes ingericht als bakkerij. Als wij in onze speelmomenten daar langs gingen roken we vaak de geur van lekkere koeken en taarten die door het openstaande raam naar buiten kwam. Met de bakker hadden we natuurlijk uitstekend contact want we wisten ook wel dat er soms wat over schoot. Die bakker zag er ook wel de lol van in en legde soms naar zijn zeggen wat koekjes en stukjes taart op de vensterbank "om te drogen". Maar hij wist natuurlijk wel dat die drogende lekkernijen niet lang zouden blijven liggen. Stiekem slopen we dan onder de vensterbank door en pikten we een handvol van die heerlijkheden mee, een lachende bakker achterlatend die deze kwajongensstreken wel kon waarderen.
Nog later werd in onze jeugd een van de andere ruimtes in dit poortgebouw ingericht als klaslokaal. Er was in die tijd dringend behoefte aan onderwijsruimte voor de lagere school van het dorp. Al langere tijd waren er klaslokalen gevestigd in een deel van het klooster Ste Marie aan de Kloosterdreef, hoek Staartsestraat. In het poortgebouw werd nog een extra klaslokaal gemaakt en daar heb ik zelf ook nog les gehad. In onze vrije tijd speelden we toen veel in de bosrijke omgeving van het klooster. Er was ook een vijver en voliëres in het heuvelachtige bos tegen het klooster aan. En verder ook boomgaarden waar je appeltjes kon pikken. En als je ze niet durfde te pikken dan kon je bij het klooster aanbellen omdat er een vriendelijke broeder was die zo lief was dat als we daarom vroegen hij ons wel wat appeltjes of ook zelfs sinaasappeltjes meegaf. Deze lagen in een oude bunker bij het klooster die diende als opslagplaats voor de fruitbehoefte van de broeders en leerlingen van het internaat.
Daarna kwam ik zoals veel van mijn jeugdgenoten als externe leerling op de Mulo van het pensionaat Ste Marie terecht, waar ik een mooie tijd heb gehad. In het museum was er een Powerpoint voorstelling met foto's van alle Broeders van Huijbergen, voorzien van geboorte- en overlijdensdatum. Ik herkende nog tientallen broeders van wie ik les had gekregen en er kwamen veel herinneringen naar boven.
Het Wilhelmietenmuseum was indrukwekkend. Het gebouw is prachtig gerestaureerd, is een plaatje van een museum geworden. Ik heb genoten van de historische vertellingen van Broeder Adri Franken, de conservator van het museum en hij is nog een van de Broeders van Huijbergen. Er zijn veel schilderijen, beelden en gebruiksvoorwerpen te zien maar we waren vooral onder de indruk van de prachtig geïllustreerde en gekalligrafeerde documenten. Met bewondering heb ik ook de duizenden bidprentjes bekeken die hadden mijn speciale belangstelling omdat ik zelf lang in het uitvaartwezen gewerkt heb.
Het bezoek aan dit Wilhelmietenmuseum is onvergetelijk. Ik kan het iedereen aanbevelen die historische interesses heeft. Het museum heeft daarnaast regelmatig interessante exposities. Met dank aan broeder Adri Franken die ons een enthousiaste en boeiende rondleiding heeft gegeven.
Rinus Anema, Oosterhout
Oud leerling pensionaat Ste Marie (extern)
Klassenfoto Ste Marie Huijbergen Ulo klas 3 1967-1968
Zittend vlnr. ? - Paul Voorwerk - Kees van Koulil - Hans Heykant - Rudi Feijen - Broeder Remigius - Staand 1e rij vlnr. Guus Huyben - Paul de Kousenmaker - ? - Edward Kindt - Willy van de Meer - Kees den Boer - Ferry Carlebuur - Broeder Paulus - Staand 2e rij vlnr. Peter Swolfs - Leon Krijnen - Jan Jacobs - Pieter Thielen - ... Aernouds - Ben Uitdewilligen - ? - Sjef Bolders - Joop Sjaro - Bovenste rij vlnr. Ad de Jong - Clemens Kruyssen - Paul Driessche - Kees Geboers - Tonnie 't Hoen - Jan Brekelmans - Hans VisserEen kijkje binnen het Wilhelmietenmuseum te Huijbergen
Broeder Adri Franken conservator (vroeger Broeder Felix Ste Marie Huijbergen)
Deze pagina is gemaakt op 18 oktober 2018 door Frank Bogers. Als rode draad in dit verhaal het Wilhelmietenmuseum en de bekende oprijlaan. Vandaar dat ik wat materiaal heb toegevoegd.