Informatie fietsroute

Route informatie trappen door de polders
Lengte: 45 km
Startpunt: Knooppunt 45 (Steenbergen)
Knooppunten: 45 - 78 - 77 - 78 - 43 - 82 - 57 - 56 - 52 - 63 - 50 - 48 - 71 - 72 - 76 - 79 - 72 - 71 - 58 - 59 - 63 - 51 - 45

Opmerking: Er kan bij elk knooppunt gestart worden ;-)

U kunt de fietsroute via QR code uploaden naar u smartphone, klik op de bovenstaande route.

Startpunt:

Steenbergen en Fort Henricus

De route begint bij knooppunt 45 op de Schansdijk in Steenbergen. Hier vind je Fort Henricus, een voormalig verdedigingswerk dat de haven en sluis van Steenbergen beschermde tussen 1672 en 1816. Het charmante stadje heeft een gezellige haven en twee bijzondere kerken: de neogotische Sint-Gummaruskerk en de klassieke protestantse Witte Kerk.

Hier is ook een parkeerplaats om uw auto te parkeren en te starten met de fietstocht. Maar eerst een bezoekje brengen aan Fort Henricus. Er is ook een uitkijktoren om over het fort te kijken. Veel pleizer.

We fietsen Steenbergen binnen en komen langs de mooie jachthaven. De jachthaven van Steenbergen biedt een rustige aanlegplek midden in het sfeervolle stadshart. Dankzij de directe verbinding met het Volkerak is het een populaire uitvalsbasis voor watersporters. De jachthaven van Steenbergen ligt op loopafstand van gezellige restaurants en terrassen. Watersporters en bezoekers kunnen hier heerlijk eten met uitzicht op het water of in het historische centrum van de stad.

We fietsen door het centrum en zien vanuit de Kaaistraat de Sint Gummaruskerk en de markt. We passeren fietsknooppunt 81.

We gaan richting het bevrijdingsmonument van de Welberg, even een koffie stop op het bankje bij Landjuweel, Boomdijk 12 Steenbergen

Koffie boterham eitje afpellen en we kunnen er weer tegenaan.

Welberg en het bevrijdingsmonument

Even buiten het dorp Welberg staan we op de Canadezenweg even stil bij het bevrijdingsmonument.
De klok luidt er continu in stilte, ter herinnering aan de slachtoffers die vielen tijdens de vijfdaagse strijd voorafgaand aan de bevrijding van Welberg en Steenbergen op 4 november 1944.
Dertig burgers kwamen daarbij om het leven, evenals 57 Canadese militairen.

In de verte zien we het oorlogsmonument. Tegenover het monument staan bankjes om even tot bezinning te komen, wat daar tijdens de bevrijding zich heeft afgespeeld.

Dwars door de polders

Op de Groenendijk moeten we ineens verder over een onverharde weg.
Onderweg zal blijken dat het niet bij deze ene keer blijft dat we verrast worden door het wegdek.
Ook als we verderop bij het Muggenpolderbaantje rechtsaf het Oudlandsdijkje oprijden, mogen we een beroep doen op onze cyclocrossvaardigheden.
Ondertussen genieten we wel van de fraaie landelijke omgeving. Pluizige paardenbloemen vormen een sprookjesachtige deken over de weilanden.

We fietsen over de Groenendijk door de polder van de Welberg en Steenbergen. Verderop ligt Wouw en Roosendaal.

Fietsen door het Oudlandse Bos, langs de Wouwsche Beek.

Nog een onverhard pad, we gaan richting het Waterhoefke. Dat is weer de kant van Steenbergen op. Op het eind gaan we links af richting Lepelstraat.

De Pompejustoren & de Mozesbrug

In Halsteren gaan we linksaf de Schansbaan op. We nemen een kijkje bij Fort de Roovere, dat in 1628 werd aangelegd en deel uitmaakte van de Linie van Steenbergen, onderdeel van de West-Brabantse Waterlinie.
In 1727 werd het fort door Menno van Coehoorn - wiens invloed we ook al in Bergen op Zoom zagen - aangepast. Hij verbond het fort via een liniewal met het nabijgelegen Fort Pinssen, wat nu nog enigszins te herkennen is in het landschap.

We staan bij knooppunt 73 te Lepelstraat bij de Handwijzer - een voormalig cafe - Vanaf hier gaan we richting Halsteren.

Fort de Roovere

Opvallend aan Fort de Roovere is de zogenaamde Mozesbrug, waarbij je niet over, maar dóór het water loopt, zonder nat te worden.
De grootste blikvanger van het fort is echter de Pompejus Toren, net als het fort vernoemd naar politicus Pompejus de Roovere (1571-1638).
De achterover hellende toren is ongeveer 25 meter hoog en telt 129 traptreden.

Aangekomen bij Fort de Roovere. De contouren zijn nog duidelijk te zien. Meer weten over het fort bekijk hier De Fort Roovere website.

De Mozesbrug: Door het water lopen zonder natte voeten. Bezoek de website van de Mozesbrug.

De Pompejustoren: Klim naar boven en geniet van het uitzicht bovenop de uitkijktoren Bezoek de website Pompejustoren.

Een fiets en wandelbrug over rivier de Zoom

Hier fietsen we over de Zoom van Bergen op Zoom

Aangekomen bij de stoplichten om de Halsterseweg te vervolgen en over te steken LET GOED OP! We steken de Randweg West en Randweg Noord over. En gaan richting Intratuin, de Antonius Molen en Vogelenzang.

De ingang van Intratuin te Halsteren. We hebben vandaag geen tijd om hier even binnen te wippen. Intratuin Halsteren beschikt over een overdekte winkelruimte van maar liefst 25.000 m²

Antoniusmolen – Halsteren

Een markant monument in het West-Brabantse landschap
De Antoniusmolen, ook wel bekend als Molen van Halsteren, is een fraaie stenen stellingmolen uit 1816, gelegen aan de rand van het dorp Halsteren (gemeente Bergen op Zoom). De molen is genoemd naar Sint-Antonius, de beschermheilige van onder andere bakkers en molenaars.
Oorspronkelijk gebouwd als korenmolen, werd hij gebruikt voor het malen van graan tot meel voor de lokale bevolking. De molen heeft een klassieke Brabantse uitstraling en is nog altijd een beeldbepalend herkenningspunt in de regio.
Restauratie & functie
De Antoniusmolen is meerdere keren gerestaureerd, waaronder een grondige opknapbeurt in de jaren ’90. De molen is tegenwoordig draai- en maalvaardig en wordt regelmatig in werking gesteld door vrijwillige molenaars.
Dankzij de inzet van de lokale gemeenschap is de molen ook een educatief en cultureel erfgoedpunt, met rondleidingen en demonstraties tijdens open dagen of evenementen zoals Nationale Molendag.

De Antoniusmolen van Halsteren kunt u bezoeken aan de Halsterseweg 57. Kijk op de website voor openingstijden van de molen

We fietsen verder naar de rotonde en cafetaria Vogelenzang komt in zicht. Naar wens kunt u hier wat eten en drinken. Wij rijden eventjes door naar een bankje verderop.

We bevinden (knooppunt 11) zich nu aan de rand van de Tholenseweg (rotonde bij de Franckenberg) , om nog wat van onze boterhammen en koffie te genieten.

We vervolgen onze weg naar knooppunt 59 de Noorderkreekweg. Hier zien we links de brug van Tholen over het Schelderijnkanaal. We duiken de polders in van Lepelstraat

Links de melkveehouderij van Janssens en we naderen knooppunt 58. Met rechts zicht op het gehucht "de Kijk Uit". We gaan bij het knooppunt rechtdoor, richting"de Pals"

Aangekomen bij gemaal de Pals. Even een slokje en genieten van het uitzicht. Over 5 jaar (2030) staat hier een hoogspanningsstation van Tennet. Toen we hier door de Glymespolder reden, zagen we al een sondeerwagen op het land.

Bij dit informatiebord bij de Pals komt u alles te weten over de vispassage die hier is aangelegd. Trouwens hier zitten ook bevers. Vroeger gingen we hier zwemmen en voor de bikkels die de Eendracht over konden zwemmen. Bijna nog iemand verdronken uit Lepelstraat, maar gered door ene de Kock.

Fort Zeelandia en het houten kruis

Op de Rubeerdijk stuit je op een groot, zwart houten kruis ter nagedachtenis aan de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog. Hier bevond zich ooit Fort Zeelandia, onderdeel van de Linie van de Eendracht - de eerste echte waterlinie van Nederland. Het fort verdween tijdens de Watersnood van 1953, maar de geschiedenis leeft voort. De beschermende én vernietigende krachten van water lopen als een rode draad door dit gebied.

Meer weten over de Glymespolder en wat er staat te gebeuren klik hier.

Eindpunt in zicht !

Terug naar Steenbergen: We naderen het eindpunt van deze prachtige route. Nog even stevig doortrappen over de Rubeerdijk, via knooppunten 53 en 51. Rechts van ons glijden de buurtschappen De Kladde en de Koevering voorbij, terwijl we koers zetten richting Steenbergen.
Bij (voormalig) café De Zwarte Ruiter steken we voorzichtig de weg over (opletten!), op weg naar knooppunt 45. In de verte doemt de uitkijktoren van Fort Henricus al op - een herkenbaar baken dat het einde van deze tocht markeert.
Een mooie en leerzame rit ligt achter ons, dwars door het open polderlandschap van de Zuidwaterlinie en de Brabantse Wal. Tijd voor een pauze, een drankje… en misschien al plannen maken voor de volgende fietsdag.

Fort Henricus in zicht, nog even pauzeren op het bankje: Bedankt voor het meefietsen - en tot de volgende route!

Uitprinten route

Bron: De route is afgeleid van een artikel uit de krant van BndeStem.
Dit artikel kunt u hier uitprinten en meenemen voor onderweg.
Het artikel heb ik met chatgpt aangepast en foto's erbij geplaatst die we onder weg genomen hebben.