Mijn passie voor de sterrenhemel

Uitleg over hoe ik ben begonnen met mijn passie voor het fotograferen van sterren en planeten.
Van jongs af aan was ik al geïnteresseerd in de hemel en wat daar zich daar boven allemaal afspeelde.
De sterrenbeelden, vallende sterren, meteorieten en satellieten
Ik had al vroeg interesse voor het heelal, de sterren planeten hemellichamen zon en maans verduisteringen.
De eerste zonsverduistering zag ik in Huijbergen op de kostschool Saint Marie.
Ik was toen een jaar of 10. Een broeder had een rolfilm opengetrokken en daar door heen keken we naar de zonsverduistering.
We schrokken wel toen hij een negatief film opentrok en zeiden dat nu zijn film naar de Filistijnen was.
Maar dit grapje haalde hij ieder jaar uit om beschermd naar de zon te kijken.

Kennismaking met de astronomie.

Toen ik een jaar of 15 was, werkte ik bij ons in het dorp (Lepelstraat) bij een machinefabriek om in de zomer een centje bij te verdienen. Ze waren daar staalconstructies aan het plaatsen voor aardappel loodsen. De kolommen werden uitgemeten met een theodoliet of te wel een waterpas instrument. Dat vond ik wel interessant. Ad Denisse vertelde dat je er ook mee naar de planeten en sterren kon kijken. Dus 's avonds laat terug naar de fabriek en ja wel daar zag ik voor het eerst Venus door een kijker, gaaf man. Ik was nu één geheel met het heelal en een amateur astronoom.

Volkssterrenwacht Simon Stevin

We wonen in West-Brabant vlakbij Hoeven. Daar had je een Sterrenwacht genaamd Simon Stevin. WE gingen er regelmatig op bezoek samen met mijn vriendin en huidige vrouw Nellie Bastiaansen. We gingen dan naar tentoonstellingen, spreekbeurten over sterrenstelsels , landingen op de maan en eventueel op Mars. Op een keer zat ik naast Chriet Titulaer . Wat voelde ik me groots. Ik maakte daar ook voor het eerst kennis met sterrenkaarten en kocht er mijn eerste boek. Thieme's sterrenfotoboek. Wat een mooie foto's stonden daarin, zoals sterrensporen rond de hemelpool, de maan en Venus boven het meer van Genève. Dat wilde ik ook wel, de amateur sterrenfotograaf in mij was geboren.

Telescoop sterrenkijker verrekijker

Mijn eerste sterrenkijker had ik van iemand gekregen en was een of ander plastic ding. Het woord sterrenkijker of telescoop was een beetje te veel gezegd. Het was een plastic buis met aan het uiteinde wat men een lens noemde. Er zat een vast oculair op, en het geheel was met parker schroeven aan elkaar gemonteerd. Een statief zo slap als een vaatdoek en er was ook niks verstelbaar. Ik moet ergens nog een foto hebben dat ik bij de boerderij waar ik woonde, in de weide achter dit ding zit en naar de maan kijk. Een zielige vertoning
Mijn wens is om er nog eentje te kopen. Nu kijk ik met een verrekijker naar Jupiter met zijn manen en naar Saturnus.

Bloedmaan fotograferen

Ik was er helemaal klaar voor.

Deze foto gemaakt in Funegirola, vlakbij ons hotel appartement Jabega.

Op het strand stonden in de vroege morgen ook wat mensen uit Engeland.de hemelpoort te aanschouwen.

We hadden een leuk gesprek over het universum.

Deze foto is een uitvergroting van de bovenste foto aan het begin van deze pagina.

Kinderen kijken naar de sterren

Later in het digitale tijdperk ben ik bezig gaan houden met het fotograferen van de ISS en iridium satellieten die over kwamen. Het posten van conjuncties van planeten op Facebook die ik ook regelmatig.
En als trotse opa geef ik mijn kennis weer door aan mijn kleinkinderen die ik dan 's avonds mee naar buiten neem en de verschillen de sterrenbeelden en planeten aan de sterrenhemel aanwijs. Vooral de ISS als die overkomt vinden ze leuk.
Ze vinden het best interessant en houden op de lagere school al spreekbeurten over het zonnestelsel en over de planeet Saturnus.
Vroeger gebruikt ik sterrenkaarten om de hemel af te gluren. Tegenwoordig gebruik je nu apps om de stand van de sterren en planeten op te zoeken.
Ook de tijden van satellieten van overkomst kun je er op vinden en hun lichtsterkte.
Fantastisch dat dit allemaal kan.

Zo zijn we allemaal begonnen als sterrenfotograaf. Een zwart wit foto van de hemel. De camera op statief en gericht naar de poolster.
Doordat de aarde draait en de poolster in het verlengde van de aardas staat, en dus stilstaat, krijg je van die mooie sterrensporen. De lengte van de sporen hangt af van de belichtings tijd.

De Grote Beer, altijd wel te vinden aan de sterrenhemel.
De vorm van een steelpan. Een dankbaar onderwerp om te fotograferen. Lens 1,8/50 mm.
Negatief film Tri-x ontwikkelt in Acu-1.
De Tri-x film is een lichtgevoelige film en werd voor sterrenfoto's maken veel gebruikt.

Deze film kocht ik altijd in een blikken bus, waar wel enkele meters film in zat. 30 meter bulkrol film
In de donkere kamer knutselde ik dan zelf de film rolletjes in elkaar.

Eerst alles goed op volgorde wegleggen en dan licht uit en op de tast ging je verder.

Wat een zielige foto van de maan, maar ja, je moet toch eens een keertje beginnen.

Dit begint er al meer op te lijken. Gemaakt met een telelens 6,3/400 en een 3xconverter. Negatief film Tri-x en ontwikkelaar Acu-1.

Het begin van een maansverduistering gefotografeerd. Maansverduistering 2007

Halverwege de maansverduistering. Hoe ontstaat een maansverduistering ?

Hier een foto van het sterrenbeeld Zevengsternte - de Plejaden - de Zeven Zussen. Gefotografeerd met telelens 6,3/400. Negatieffilm Tri-x ontwikkelaar Promicrol.

Sterrenbeeld Orion op de foto. Orion is in de winter altijd een herkenbare verschijning. De sterren hebben verschillende kleuren, wat betekend dat ze van samenstelling anders zijn.

Bezoek Planetarium Franeker

Hier wilde ik altijd al naar toe. Met verbazing heb ik zitten kijken naar al die tandwielen, radertjes en slinger gewichten.

De Hemelbouwer zo wordt Eise Eisinga genoemd in de biografie, die over hem is geschreven.

Ik heb dit boek in de souvenir winkel van het planetarium gekocht.

Er is daar van alles te zien en er wordt goed uitleg gegeven met voorbeelden hoe een maansverduistering en zonverduistering in zijn werk gaat, bijzonder fascinerend allemaal en een bezoek zeer zeker waard.

In het filmpje is te zien hoe het planetarium er uitziet.

Fotograferen van Iridium Flare

Iridium Flares - oplichtende satelieten - zijn een heel bekend fenomeen onder amateur-astronomen.
Dit zijn lichtstipjes aan de sterrenhemel die snel in lichtintensiteit toe- en afnemen en heel kort te zien zijn.
Deze plots opkomende lichtstipjes worden veroorzaakt door het zonlicht dat door de antennes van de Iridium communicatie satellieten terug naar de Aarde wordt weerkaatst.

International Space Station

Foto maken van het International Space Station fly over. Informatie over de tijden dat het ISS over kwam heb ik opgezocht met behulp van Heavens Above.com. Mijn hartelijke dank hiervoor.
En dan wordt het bepalen van sluitertijd diafragma lensopening, welke lens groothoek proef foto's maken met de afstandbediening. Camera Pentax K5 op een tafel gelegd horizontaal onder een hoek van 5 graden proef opnames gemaakt en foto bewerken in raw.